بارسلونا
مراسم خداحافظی ژاوی هرناندز با جشن قهرمانی بارسلونا در لالیگا پیوند خورد و یک ابرستاره دیگر از اردوی آسولگرانا جدا شد. بسیاری از هواداران تیمهای بزرگی چون بارسلونا، رئال مادرید، یوونتوس یا بایرن مونیخ بر این باورند که نسل ابرستارگان متعهد، اسطورههای فراموش ناشدنی، بازیکنان عاشق نام تیم و ستارگان اخلاقگرا در فوتبال رو پایان است و بزرگانی چون توتی، پیرلو، بوفون، کاسیاس، ژاوی و پویول کم کم به افسانههایی جذاب و غیرواقعی در تایخ فوتبال تبدیل میشوند.
از جمع 4 ابرستاره بارسلونا که در رای گیری سراسری سال 2010 میلادی تحت نظر باشگاه بارسلونا در جامعه آماری اسپانیا، چین، ژاپن، کشورهای عربی، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی به ثبت رسید، این روزها تنها آندرس اینیستا باقی مانده که او هم دلیل قانع کنندهای برای حضور در فصل آینده ندارد.
والدس، ژاوی و پویول در تصویر تاریخی بارسلونا دیگر در کنار تیمشان نیستند و اینیستا به عنوان آخرین موهیکان در قلب کاتالونیا وارث کتاب قانون بارسلونا است، کتابی که قداست پیشین را نزد هواداران بارسلونا ندارد، هوادارانی که این روزها حوصله مطالعه متنهای حماسی را ندارند و بین مادرید و کاتالونیا اختلافی جز نصف النهار جغرافیایی مشاهده نمیکنند. مردمی از نسل تازه که ساعتهای خود را ساعت رسمی کشور اسپانیا تنظیم کرده و خود به گویش کاتالونیایی خویش میخندند.
آندرس اینیستا آخرین موهیکان (اشاره به ابرمردهای قدرتمند قبیلههای سرخپوستی دارد که تا پای جان مقابل متجاوزان فرانسوی و انگلیسی در آمریکای شمالی مقاومت کردند) از نسلی است که باشگاهشان بیش از یک باشگاه بود و تیمشان بیش از یک تیم و خود بیش از یک بازیکن فوتبال.